«Λευκή εβδομάδα» στα σχολεία: μια κατάσταση «win – win»

 

Ως κατάσταση «win – win» («win – win situation») ονομάζεται στην τεχνοκρατική γλώσσα μια κατάσταση αμοιβαίου/ολόγυρου κέρδους για δύο ή περισσότερες πλευρές.

Σίγουρα κάπως έτσι σκέφτηκαν στην κυβέρνηση και αποφάσισαν να υιοθετήσουν την πρόταση της ΠΟΞ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων) και να εισάγουν ένα νέο θεσμό στην ελληνική μαθητική (αλλά και στην τουριστική πραγματικότητα): τη «λευκή εβδομάδα». Πρόκειται για μια «σχολική ανάπαυλα», η οποία έχει καθιερωθεί σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και η οποία θα ακολουθήσει την αργία της Καθαράς Δευτέρας και θα κρατήσει τα σχολεία κλειστά για διακοπές – αν συνυπολογίσουμε και τα Σαββατοκύριακα – από Σάββατο 1/3 μέχρι Κυριακή 9/3.

Γιατί «win – win»; Προφανώς επειδή

το κράτος θα γλιτώσει μια εβδομάδα λειτουργικών εξόδων στα σχολεία

χιλιάδες οικογένειες θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν άδεια και να εξορμήσουν σε χειμερινούς προορισμούς εκεί που δεν το περίμεναν – σε προνομιακές τιμές, μάλιστα

οι καθηγητές θα βρουν ευκαιρία για να τεμπελιάσουν, αφού μόνο αυτό σκέφτονται

οι μαθητές θα χάσουν μάθημα, αφού μόνο αυτό τους ενδιαφέρει (γιατί άλλωστε κάνουν καταλήψεις;) και

ο εσωτερικός (ιδιαίτερα ο χειμερινός) τουρισμός θα τονωθεί σε περίοδο που συνήθως είναι «νεκρή».

Για να μιλήσουμε σοβαρά. Μοιάζει τουλάχιστον κωμικοτραγικό σε μια κοινωνία που χειμάζεται από ύφεση, ανεργία και φτώχεια να προωθούνται τέτοια μέτρα - με την προοπτική να ευδοκιμήσουν κιόλας. Δε θα ήθελα πραγματικά να βρίσκομαι στη θέση των γονιών, οι οποίοι θα τεθούν σε κατάσταση φοβερού συναισθηματικού εκβιασμού, όταν θα πρέπει να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι δε μπορούν να τα στείλουν διακοπές, γιατί μειώθηκε το εισόδημα τους 30% - 50% τα τελευταία τρία χρόνια, όσο προνομιακές κι αν είναι οι τιμές των ξενοδοχείων.

Επιπλέον, η «λευκή εβδομάδα» εντάσσεται σε ένα μοντέλο διαβίωσης (ή τουλάχιστον, στην Ελλάδα γίνεται ακόμα περισσότερο εμφανές), όπου μεγιστοποιείται η εμπορική σημασία ακόμα και της παραμικρής ημέρας αργίας και οι ημέρες ανάπαυσης οφείλουν να συνδυάζονται με κατακόρυφη αύξηση της κατανάλωσης. Εξάλλου, το κυρίαρχο τουριστικό μοντέλο χαρακτηρίζεται από την επιδίωξη αύξησης της ζήτησης και της κατανάλωσης εκεί που δεν υπήρχε μέχρι πρότινος.

Όσο για τους μαθητές; Δε γνωρίζω αν υποδέχτηκαν το νέο μέτρο με αμηχανία, αδιαφορία ή ενθουσιασμό – πάντως, το σίγουρο είναι πως για άλλα αγωνιά το μαθητικό κίνημα αυτή τη στιγμή (δημόσιος χαρακτήρας του σχολείου, θέρμανση, σίτιση, βιβλία, καθηγητές, σχολικούς φύλακες, καθαρίστες/καθαρίστριες) και άλλα κερδίζει. Το σχολείο, ακόμα και όταν είναι κλειστό για κατάληψη, πρέπει να είναι ένας ανοιχτός χώρος διάδοσης ιδεών και όχι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μειωθούν τα λειτουργικά έξοδα του και να απαξιωθεί περαιτέρω.

Η κυβερνητική υπόσχεση πως η «λευκή εβδομάδα» δε θα λειτουργήσει εις βάρος των ωρών διδασκαλίας είναι κάτι. Εντούτοις, ακόμα κι έτσι, η – τουριστικά ενδιαφέρουσα - «λευκή εβδομάδα» θα αναλάβει να μειώσει τους – τουριστικά αδιάφορους – περίπατους και τις σχολικές εκδρομές, οι οποίοι υποτίθεται πως έχουν εκπαιδευτικό περιεχόμενο αλλά και αποτελλούν μία δημιουργική ανάπαυλα από τη εντατικοποιημένη (sic) σχολική καθημερινότητα.

Για όσους δε έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις τα τελευταία χρόνια, αυτή η «σχολική ανάπαυλα» ορθώς τους θυμίζει τις ημέρες τους στο στρατό, όταν μειώθηκαν τα γεύματα (μέχρι να αναλάβουν εσχάτως ιδιώτες τη λειτουργία των ΚΨΜ) και αυξήθηκαν οι έξοδοι, προκειμένου να μειωθεί το κόστος σίτισης των φαντάρων και να τονωθούν οι τοπικές αγορές.

Άρα; Win – win...

Πηγή: brigada.gr