Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στην ψευτιά,
μονάχοι σα λιοντάρια στις πόλεις στα χωριά;
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά μέχρι το 40, αυτή η πολιτική.
Στο κρύο να μοιρολογούμε, να βλέπουμε βρωμιά,
να φεύγουμε από την Ελλάδα, για την πικρή σκλαβιά.
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά μέχρι το 40, αυτή πολιτική.
Να χάνουμε αδέλφια , πατρίδα και γονείς,
τους φίλους , τα παιδιά μας , κι όλους τους
συγγενείς.
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά μέχρι το 40, αυτή η πολιτική
Τι σ’ωφελεί αν ζήσεις και είσαι στη σκλαβιά;
Στοχάσου πως σε ψένουν , καθ’ ώρα στη φωτιά.
Ότι και ν’αποκτήσεις , δεν το ορίζεις πια,
ολημερίς σε παίζουν, σα μπάλα που δε μιλά.
Δουλεύεις όλη μέρα, σε ότι κι αν πουν,
κι αυτοί πασχίζουν πάλι το αίμα σου να πιουν.
Αν δεν αποκτήσει, αξία η δουλειά,
η δυστυχία τον κόσμο αυτόν θα κυβερνά.
Ο μόνος δρόμος είναι, όλοι με μια φωνή,
να αγωνιστούμε αντάμα, ότι και αν συμβεί,
ο κόσμος να γλιτώσει, απ’ αυτή την πληγή,
κι ελεύθεροι να ζούμε, αδέλφια εις τη γη.
Του Βασίλη Τσακμακά