Το ξεπούλημα της Θεσσαλονίκης δεν θα περάσει! της Λίτσας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου

Το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων και ουσιαστικά του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας είναι κομβικής σημασίας τόσο για τους αγώνες που θέλουμε να δώσουμε στο σήμερα, όσο και για την κοινωνία που θέλουμε να χτίσουμε αύριο.

Δεν πρόκειται για ένα νέο πρόβλημα, ούτε για μία καινούρια μάχη. Εδώ και δεκαετίες, η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού έχει σταδιακά συρρικνώσει τη δημόσια σφαίρα, με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία να δίνει χώρο στο ιδιωτικό κεφάλαιο, μία διαδικασία που έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια της κρίσης και των Μνημονίων.

Μέσα σε αυτήν την ταξική λεηλασία οι συνεχείς ιδιωτικοποιήσεις είναι το δώρο των υποταγμένων κυβερνήσεων στο διεθνές πολυεθνικό κεφάλαιο και τους ντόπιους εργοδότες και μεγαλοεργολάβους.

Η πρόβλεψη του προϋπολογισμού για τις ιδιωτικοποιήσεις (ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΛΑΡΚΟ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΕΛΠΕ, περιφερειακά αεροδρόμια), προσθέτει στην λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος και την λεηλασία του δημόσιου πλούτου της χώρας. Οι συνέπειες θα είναι δραματικές στα λαϊκά νοικοκυριά λόγω της εκχώρησης δημόσιων, κοινωνικών αγαθών στα ιδιωτικά συμφέροντα, αλλά θα είναι ανυπολόγιστες και για την χώρα, αφού θα στερηθεί εργαλεία αναγκαία για μια ανάπτυξη και μια παραγωγική ανασυγκρότηση προς όφελος των εργατικών αναγκών.

Εκατοντάδες δημόσιες δομές που εξασφαλίζουν στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά, όπως σχολικές μονάδες και βρεφονηπιακοί σταθμοί, νοσοκομειακές μονάδες, δομές πρωτοβάθμιας υγείας και δομές κοινωνικής φροντίδας, συγχωνεύονται ή καταργούνται, ανοίγοντας το δρόμο στη δράση ιδιωτικών ομίλων και στερώντας τις αντίστοιχες υπηρεσίες από χιλιάδες οικογένειες.

Ξεπουλώντας, όμως, το δημόσιο πλούτο –και μάλιστα συχνά σε χαριστικές τιμές– οι μνημονιακές κυβερνήσεις εκχωρούν μαζί και τις ίδιες τις αναπτυξιακές δυνατότητες του τόπου, όπως έγινε αρχικά με το χάρισμα της ΑΤΕ στον κ. Σάλλα και την Πειραιώς. Από τις Τράπεζες που τις έχουμε πληρώσει 2, 3 και 4 φορές και παραμένουν στα χέρια των τραπεζιτών που τις χρεοκόπησαν, με την Eurobank και την Εθνική, μέχρι τις υποδομές, τις μεταφορές, την ενέργεια, τις τηλεοπτικές συχνότητες.

Ακόμη και σημαντικές παραγωγικές μονάδες στις οποίες έχει ή είχε συμμετοχή το Δημόσιο και τώρα, είτε τις ξεπουλάνε έναντι «πινακίου φακής», είτε τις οδηγούν στην εκκαθάριση και το λουκέτο και τους εργαζόμενους στο δρόμο, αφού πρώτα τις οδήγησαν σε συνειδητή απαξίωση, όπως την ΕΛΒΟ.

Άπειρα τα παραδείγματα και νομίζω πως το μαύρο της ΕΡΤ ήταν ο «δούρειος ίππος».

Προχωρώντας παρακάτω, ας μην ξεχνάμε ότι δεν έχουν περάσει και πολλές μέρες από τότε που μάθαμε, ότι την ώρα που το Δίκτυο Επισφαλώς Εργαζομένων και Ανέργων, συλλογικότητες και πολίτες της Θεσσαλονίκης δίνουν μία μάχη ενάντια στην αύξηση της τιμής των εισιτηρίων του ΟΑΣΘ και για την δωρεάν μετακίνηση των ανέργων, μία ιδιωτική εταιρεία, η "crazy holidays", θέλει να «γεμίσει» το κενό για τα μεταμεσονύκτια δρομολόγια που έχει σταματήσει ο ΟΑΣΘ και με αυτόν τον τρόπο να αποκτήσει και το αντίστοιχο κομμάτι της πίτας από τα έσοδα των αστικών συγκοινωνιών. Υπενθυμίζεται ότι η Κυβέρνηση και ο ΟΑΣΘ τον προηγούμενο μήνα αποφάσισαν να καταργήσουν τα νυκτερινά δρομολόγια στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας με μοναδικό μέσο μαζικής μεταφοράς τα αστικά λεωφορεία και με πάνω από 70.000 φοιτητές.

Παράλληλα, ο ΟΑΣΘ υλοποίησε και την απόφασή του για αυξήσεις στην τιμολογιακή πολιτική του και από την 1η του Οκτώβρη το επιβατικό κοινό του νομού Θεσσαλονίκης καλείται να συμμορφωθεί στις αυξήσεις της μονής και διπλής διαδρομής, ενώ ταυτόχρονα μειώνεται ο χρόνος (από 90 λεπτά στα 70) που ο επιβάτης θα ακυρώσει το εισιτήριο σε μετεπιβίβαση. Άρα, ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών προσπαθεί να μειώσει τη «χασούρα» από το σταμάτημα των νυχτερινών δρομολογίων με τις αυξήσεις στα εισιτήρια, την ώρα που τα νυχτερινά δρομολόγια φαίνεται ότι τελικά περνάνε σε ιδιώτη.

Και την ώρα που η Κυβέρνηση διαφημίζει πλεονάσματα και εξόδους από το Μνημόνιο, δίνει παράλληλα υποσχέσεις στην τρόικα για ένταση των αποκρατικοποιήσεων.

Και φυσικά από τα σχέδια ξεπουλήματος της χώρας, δεν θα μπορούσε να λείπει η Βόρεια Ελλάδα και η ίδια η Θεσσαλονίκη.

Ας ξεκινήσουμε με μερικά μόνο παραδείγματα, από τα δεκάδες που υπάρχουν. Όπως έκαναν ξεκάθαρο στη ΔΕΘ, τόσο ο Αντώνης Σαμαράς όσο και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η πώληση του ΟΛΘ μέσω ΤΑΙΠΕΔ (9.107 τμ με δομημένη έκταση 23.696 τμ) είναι στις άμεσες προτεραιότητες αυτής της κυβέρνησης.

Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι, μετά και τις εξελίξεις με το αίτημα για ψήφο εμπιστοσύνης, η Κυβέρνηση θα θέλει να ιδιωτικοποιήσει το λιμάνι της Θεσσαλονίκης πριν η ίδια πέσει το αργότερο τον Μάρτιο.

Ο ΟΛΘ είναι ένας κερδοφόρος οργανισμός και πρέπει λάβει τον ρόλο του αναπτυξιακού επίκεντρου της περιοχής υπό δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχο.

Ανάλογα είναι τα σχέδια και για το Αεροδρόμιο Μακεδονία που συνιστά την μοναδική αεροπορική πύλη της Κεντρικής Μακεδονίας και είναι αδιανόητο για μας να ελέγχεται από ιδιωτικά συμφέροντα.

Το ίδιο ισχύει και για την ΕΥΑΘ, για το τεράστιο πολιτικό έγκλημα της ιδιωτικοποίησης του νερού σε βάρος της ίδιας της ζωής του λαού της Θεσσαλονίκης. Το δικαίωμα στην ελεύθερη πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό του νερού, σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες ύδρευσης με δημόσιο έλεγχο της τιμολογιακής πολιτικής είναι αναμφισβήτητο.

Παράλληλα, με την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) αυτή την φορά στο ρόλο του δημοπράτη, αφενός πωλούνται ιδιόκτητα κτήρια τα οποία στεγάζουν βασικές υπηρεσίες, όπως το κτήριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης ή αυτό της ΔΟΥ Σταυρούπολης και της ΣΤ' ΔΟΥ στην Αγία Τριάδα, για ενοικιαστούν ξανά από το δημόσιο με πολλαπλάσιο κόστος σε σχέση με τα έσοδα. Αφετέρου, παραχωρούνται, με μια στενή εισπρακτική λογική, αναξιοποίητα κτήρια και οικόπεδα την στιγμή που δομές και υπηρεσίες του δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καταβάλουν υψηλότατα ενοίκια.

Η εκποίηση δημοσίων ακινήτων, ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα όπως της Θεσσαλονίκης, δεν λαμβάνει στο παραμικρό υπ' όψιν ούτε τις ανάγκες τις τοπικής κοινωνίας, ούτε τις ιδιαιτερότητές της, ούτε την τοπική, ιστορική, πολιτιστική σημασία, αν πρόκειται για ιστορικά κτήρια -όπως η στοά Μοδιάνο και το διατηρητέο κτήριο 488 τμ της Οδού Θεοφίλου 13 (755 τμ )- ή την περιβαλλοντική σημασία αν πρόκειται για ελεύθερους χώρους. Ακόμη και οι Λαχανόκηποι με έκταση 5.777τμ πέρασαν στο ΤΑΙΠΕΔ.

Χαρακτηριστική, επίσης, είναι και η περίπτωση του ακινήτου με έκταση 19.059,69 τμ. Όποιος έχει έστω και μικρή σχέση με τη Θεσσαλονίκη καταλαβαίνει ότι πρόκειται για την περιοχή των εγκαταστάσεων του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου και του Ομίλου Φίλων Θαλάσσης πάνω στην παραλία της Θεσσαλονίκης – η οποία, ας μην το ξεχνάμε, αναπλάστηκε πρόσφατα.

Είναι σαφές ότι η παραχώρηση αυτού του τμήματος σε οποιονδήποτε άλλο εκτός από τον Δήμο Θεσσαλονίκης είναι δυνατό να προκαλέσει πολλά προβλήματα στη διαχείριση του δημόσιου χώρου και να αποκλείσει από τη χρήση αυτού του τμήματος το σύνολο σχεδόν των κατοίκων και των επισκεπτών της πόλης. Και το σημαντικότερο θα δομηθεί το παραλιακό μέτωπο από τον επίδοξο επενδυτή και με το νέο χωροταξικό που πέρασε στο Α΄ Θερινό της βουλής με διαδικασίες κατεπείγοντος.

Και όλα αυτά σε μια πόλη που παρουσιάζει την μικρότερη αναλογία εκτάσεων πρασίνου ανά κάτοικο μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών πόλεων, σε μια πόλη όπου τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης αποτελούν αρνητικό ρεκόρ.

Όμως, στον κατάλογο με τα «φιλέτα» που ουσιαστικά θέλουν να χαρίσουν στα ιδιωτικά συμφέρονται περιλαμβάνεται και πολλοί άλλοι χώροι, εκτός του κέντρου της πόλης, οι οποίοι ωστόσο είναι ζωτικής σημασίας για όλη τη Θεσσαλονίκη.

Τρία Camping του Νομού μας, τρία «φιλέτα» οδεύουν στα χέρια ιδιωτών, αφού απαξιώθηκαν από την πολιτεία.

    1ο Της Ασπροβάλτας 367.748τμ και η όμορη παραλία 442.146 τμ . Πάνω από 800 στρέμματα παραλιακό μέτωπο και 5.150 τμ εγκαταστάσεις.

    2ο Της Αγίας Τριάδας 157.564 τμ με δομημένη έκταση 2.265 τμ. και άλλα 18.274 τμ η όμορη παραλία.

    3ο Ενδεικτική είναι η περίπτωση της προσπάθειας πώλησης από το ΤΑΙΠΕΔ του Camping της Επανομής. Το «πακέτο» δεν περιλαμβάνει μόνο τα 600 στρ. του Camping, αλλά και τον υδροβιότοπο (2.600 στρ), αφού η συνολική έκταση είναι 3.200 στρέμματα, όπως επίσης και την Τούμπα που είναι η κατασκήνωση των Ναυτοπροσκόπων (85 στρ).

Το για όλους γνωστό Αεροδρόμιο Σέδες 1.360.000τμ πέρασε στο ΤΑΙΠΕΔ

Τα 652.110 τμ (Πλαγιάρι) δίπλα στο αεροδρόμιο που είχε περάσει αρχικώς στη Μ. Βατοπεδίου είναι στο ΤΑΙΠΕΔ.

Το όμορό του ακίνητο στην Περαία που ανήκε στην ΕΡΤ (κεραίες) 760.907 τμ με 2.655 τμ κτίσματα είναι στο ΤΑΙΠΕΔ

Στο Καλοχώρι (Δέλτα ποταμών) 151.430 τμ πέρασε και αυτό στο ΤΑΙΠΕΔ.

Στη Λαχαναγορά 14.705 τμ και το στρατόπεδο Παπακυριαζή 451.735 τμ και αυτά στο ΤΑΙΠΕΔ μαζί με πληθώρα οικοπέδων στους Νέους Επιβάτες, Καρδία, Άνω Σχολάρι, Τρίλοφο, Αγχίαλο, ακίνητα τα οποία έχουν ανάγκη οι τοπικές κοινωνίες για δημόσιες υπηρεσίες, κοινωνικούς χώρους, ελεύθερους χώρους.

Υπάρχει, όμως, και ακόμα ένα σκέλος που δεν πρέπει να το παραβλέπουμε. Ξεπουλώντας το δημόσιο πλούτο, και μάλιστα συχνά σε χαριστικές τιμές, η Κυβέρνηση εκχωρεί, παράλληλα, και τις ίδιες τις αναπτυξιακές δυνατότητες του τόπου. Η πολιτική που ακολουθείται πιστά, δεν είναι μόνο αντικοινωνική, αλλά αντιπαραγωγική και αντιαναπτυξιακή ακόμα και για το ίδιο το οικονομικό μοντέλο που οι κυβερνώντες ευαγγελίζονται.Ουσιαστικά, αν πετύχουν τα σχέδιά τους θα οδηγηθούμε σε μία πλήρη καταστροφή σημαντικών οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών πόρων.

Αυτοί, θέλουν ένα μοντέλο κοινωνίας και οικονομίας που θα βολεύει την επέλαση των κερδοσκόπων και που η πρόσβαση των πολιτών στα κοινωνικά αγαθά και τις υπηρεσίες θα εξαρτάται από τις αντοχές της τσέπης τους.

Η δική μας θέση είναι σαφής: Είμαστε ενάντια στις προβλεπόμενες ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, υποστηρίζουμε την ανασυγκρότηση των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας που έχουν ήδη ιδιωτικοποιηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης υπό δημόσια ιδιοκτησία και δημόσιο και τοπικό έλεγχο, ώστε να διαμορφώσουμε έναν ισχυρό, παραγωγικό και αποτελεσματικό δημόσιο τομέα.

Χρειαζόμαστε μία πολιτική αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας που θα συμβάλει τόσο στην οικονομική ανάπτυξη όσο και στη βελτίωση του επιπέδου ζωής της τοπικής κοινότητας. Αξιοποίησής της, από το κράτος, από τις ίδιες τις αρχές και τον κόσμο της περιοχής. Με σεβασμό στο περιβάλλον και στο δικαίωμα των πολιτών για ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα κοινωνικά αγαθά. Και είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα μία σειρά από διαγωνισμοί έχουν «κολλήσει» εξαιτίας των τοπικών αντιδράσεων.

Ως ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλουμε το ξεπούλημα και μαζί με φορείς και κινήματα πολιτών συμπορευόμαστε για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης νεοφιλελεύθερης πολιτικής και η ώρα της ανατροπής δεν αργεί!

Την εβδομάδα που διανύουμε ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος θα ζητήσουν την ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή. Από μία Βουλή, όπου η πλειοψηφία έχει συμβάλει στην καταστροφή του λαού μας μέσα από τους νόμους που ψηφίζει τα τελευταία χρόνια. Και ζητάει την ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή, γιατί ξέρει πως αν την ζητήσει από τον ίδιο το λαό, θα πάρει ένα μεγάλο «όχι».

Όμως, ο χρόνος που κερδίζει είναι λίγος. Κανένα success story δεν πείθει πια. Η ώρα για μια κυβέρνηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει έρθει, ήρθε η ώρα της Αριστεράς!

Και η κυβέρνηση αυτή δεν θα έρθει μόνο με την ψήφο μας, αλλά κυρίως με τους αγώνες μας.

Με τις μάχες που δίνουμε και που θα συνεχίσουμε να δίνουμε, από κοινού με τους απολυμένους της ΕΡΤ, τους σχολικούς φύλακες, τις καθαρίστριες, τους εκπαιδευτικούς σε διαθεσιμότητα, με τους εργαζόμενους στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, με τους μικρομεσαίους που βάζουν λουκέτα, με τους αγρότες που δεν μπορούν να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους και τους κτηνοτρόφους που χάνουν ζωικό κεφάλαιο από ασθένειες και δεν μπορούν να το αναπληρώσουν, με τους συνταξιούχους που εξαθλιώθηκαν και με τις στρατιές των ανέργων και μακροχρόνια ανέργων που γράφουν ιστορικά τα μεγαλύτερα ποσοστά.

Είναι, λοιπόν, στο χέρι μας να οργανώσουμε την αντίδρασή μας και να μην αφήσουμε τα σχέδιά τους να καταστρέψουν τις ζωές μας, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη ούτε να αυτοκτονήσουμε, ούτε να μεταναστεύσουμε!

Είμαστε εδώ για να τους ανατρέψουμε!

* Η Λίτσα Αμμανατίδου- Πασχαλίδου είναι βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ