ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ: ΝΕΟ ΤΟΠΙΟ, ΑΝΟΙΧΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Tης ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΣΟΥΛΤΑΝΙΔΟΥ*

Το ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιήθηκε σε μια από τις πιο ζοφερές περιόδους της χώρας μας. Με τους εργαζόμενους να ρίχνονται κατά χιλιάδες καθημερινά στο σκουπιδοφάγο της ανεργίας, τη χώρα να γεμίζει από κουφάρια χρεωκοπημένων επιχειρήσεων, το χρέος να διογκώνεται, την ύφεση να βαθαίνει, τις προβλέψεις για ανάκαμψη να μετατρέπονται σε όνειρα θερινής νυκτός.

Σ΄ αυτήν την ιστορική συγκυρία, το συνέδριο ενός αριστερού κόμματος, και μάλιστα ιδρυτικό, είναι κάτι παραπάνω από ένα συνηθισμένο συνέδριο, έχει να απαντήσει σε πολύ πιο πολύπλοκα και οξυμένα προβλήματα, έχει να δώσει δείγματα γραφής στην κοινωνία που το παρακολουθεί με στραμμένα όχι μόνον τα μάτια, αλλά και την ελπίδα σ΄ αυτό. Ειδικά τώρα, που είναι πια ολοφάνερο, πως η ταξική αντιπαράθεση έχει πάρει διαστάσεις ύπαρξης ή αφανισμού της εργατικής τάξης, προκειμένου ο καπιταλισμός να ανακάμψει από την κρίση του ενισχυμένος.  

Τώρα που η σοσιαλδημοκρατία κατάντησε θεραπαινίδα του νεοφιλελευθερισμού, τώρα που η κοινωνία δίνει αγώνα ύπαρξης, τώρα η αριστερά, και μόνον αυτή, καλείται να ανταποκριθεί στον ιστορικό της ρόλο, που δεν είναι άλλος παρά να μπει μπροστά στη σκληρή αυτή μάχη, να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπεί, να συγκρουστεί με το σύστημα, να αγωνιστεί για την ανατροπή του.

 

Σ΄αυτό το ιστορικό καθήκον της αριστεράς, θα έπρεπε να ανταποκριθεί το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, και με βάση αυτό κρίνεται.

Μερικά πρώτα συμπεράσματα:

• Σε ότι αφορά στην πολιτική απόφαση, κινήθηκε στα πλαίσια της απόφασης της πανελλαδικής συνδιάσκεψης, χωρίς νέες επεξεργασίες και εμβαθύνσεις, χωρίς ριζοσπαστικοποίηση των θέσεων. Αυτό, παρά το γεγονός ότι οι εξελίξεις από τον περασμένο Δεκέμβρη ως σήμερα, σε όλες τις χώρες του νότου, αλλά κυρίως στην Κύπρο, όπου υπήρξε ωμή παρέμβαση και σκληρός εκβιασμός από πλευράς Ε.Ε., λογικά οδηγούν σε επανεξέταση της θέσης σε σχέση με το ευρώ και την ευρωζώνη. Επανεξέταση που επιχειρούν ήδη πολλά αριστερά κόμματα (Κύπρος, Ισπανία κτλ.), διεθνείς προσωπικότητες της αριστεράς,       οικονομολόγοι κ.ά. με σαφή κατεύθυνση εξόδου από την ευρωζώνη και απεγκλωβισμού από τη μέγγενη του ευρώ. Δεν έγινε δυστυχώς αποδεκτή η σχετική πρόταση της Αριστερής Πλατφόρμας. Επίσης, σε ότι αφορά στο χρέος, η απόφαση κινήθηκε για μια ακόμη φορά στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης σε επίπεδο Ε.Ε, με σκοπό τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς όμως να τολμά ένα βήμα πιο μπροστά, δηλαδή να προτείνει πως, σε περίπτωση μη θετικής έκβασης των διαπραγματεύσεων, θα προχωρήσουμε ως αριστερή κυβέρνηση σε μονομερή παύση πληρωμών και διαγραφή ολόκληρου του χρέους. 
• Σε όλη τη διάρκεια του συνεδρίου, με ευθύνη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, παρά το διαφορετικό κλίμα που υπήρχε στις προσυνεδριακές συνελεύσεις στις οργανώσεις, η συζήτηση περιορίστηκε κυρίως στα οργανωτικά ζητήματα, με έμφαση στο θέμα των συνιστωσών, των τάσεων και των λιστών. Αυτό, αφ ενός μεν αδίκησε τη συζήτηση για τις πολιτικές θέσεις και άρα για τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας, περιόρισε τον πολιτικό προβληματισμό των συνέδρων και δεν συνέβαλε σε έναν πλούσιο και γόνιμο διάλογο με φανερό το αποτέλεσμα στην πολιτική απόφαση, αφ ετέρου όξυνε το κλίμα αρκετές στιγμές, οδηγώντας σε ανούσιες και άγονες αντιπαραθέσεις. Μέσα από στιγμές απείρου κάλλους της τελευταίας ημέρας, αποδείχθηκε πως καλλιεργείται και υποβόσκει, δυστυχώς με ευθύνη της ηγεσίας, ένα κλίμα ανάδειξης «εσωτερικού εχθρού» στο πρόσωπο της Αριστερής Πλατφόρμας, που επιλέγεται να γίνει κυρίαρχο θέμα, και να ωθήσει έξω από την αναγκαία πολιτική ατζέντα τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και τον τόπο. Πέραν τούτου, η συζήτηση για το καταστατικό περιορίστηκε κυρίως στο θέμα των λιστών, και το καταστατικό στο σύνολό του δε συζητήθηκε επαρκώς, με αποτέλεσμα να έχει σοβαρές αδυναμίες, όπως η κατάργηση των κλαδικών οργανώσεων, οι συνεδριάσεις των οργανώσεων με συμμετοχή μη μελών, η εκλογή προέδρου από το συνέδριο κ.ά. Κατέληξε να είναι ένα καταστατικό που υστερεί από αυτό του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, ενώ αντίθετα, θα έπρεπε, ακολουθώντας το ριζοσπαστικό άλμα που ήταν η ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ, στη μετεξέλιξή του σε ενιαίο κόμμα, να οικοδομείται με βάση ένα πρωτοποριακό, ριζοσπαστικό, δημοκρατικό καταστατικό, που να συμβάλλει στην ικανοποίηση των στρατηγικών στόχων του κόμματος και της αριστεράς. Δηλαδή, να λειτουργεί με υποδειγματική δημοκρατία και σεβασμό στον πλουραλισμό, να έχει σαφή προσανατολισμό στην ενίσχυση των εργασιακών οργανώσεων, στην ενίσχυση της δημοκρατίας και της ενεργού και αποφασιστικής συμμετοχής των μελών του, στην ενίσχυση της συλλογικής και όχι ατομικής εκπροσώπησης κ.ά. Σε ότι αφορά στη δυνατότητα των τάσεων να εκπροσωπούνται και να εκφράζονται στα όργανα, αποτελεί κατά τη γνώμη μου, σαφή δημοκρατική υπαναχώρηση η τελική κατάληξη, μετά από την επιμονή του Προέδρου, δηλαδή τα χωριστά ψηφοδέλτια. Τελικά, η προσπάθεια περιθωριοποίησης της Αριστερής Πλατφόρμας δεν πέρασε, ενώ η κάθοδος έξι συνολικά ψηφοδελτίων κατέδειξε ότι η διαφορετικότητα και ο πλουραλισμός είναι κατάκτηση ετών, που ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκολπώσει στη λειτουργία του και δεν προτίθεται να απεμπολήσει.

Συμπερασματικά, το ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε στα συνηθισμένα πλαίσια ενός συνεδρίου της αριστεράς, δεν συνέβαλε στο ποιοτικό, ριζοσπαστικό, ανατρεπτικό άλμα που δίκαια περιμένει από αυτόν η κοινωνία, δεν αποτέλεσε καθοριστικό σημείο στην ιστορία της αριστεράς, δεν συνέβαλε στην αναπτέρωση της ελπίδας του λαού μας, δεν ενίσχυσε τα οραματικά στοιχεία της αριστεράς. Ωστόσο, δεν έκανε πισωγυρίσματα, υπαναχωρήσεις από προηγούμενες θέσεις, δεν τελείωσε με λιγότερες δυνάμεις από όσες ξεκίνησε, εξελίξεις που το σύστημα πολύ μεθοδικά καλλιεργούσε όλο το προηγούμενο διάστημα μέσα από τα καθοδηγούμενα ΜΜΕ.

Ελπιδοφόρα εξέλιξη η ενίσχυση της Αριστερής Πλατφόρμας, η ακόμη μεγαλύτερη απήχηση των προτάσεών της στο σώμα του συνεδρίου, όπως καταγράφηκε στις ψηφοφορίες των τροπολογιών που κατέθεσε, αλλά και στην εκλογή μελών στην Κ.Ε.

Ελπιδοφόρα, γιατί, όχι μόνον ανοίγει συγκρουσιακούς δρόμους απέναντι στο σύστημα, μπαίνει δυναμικά μπροστά από όλες τις αριστερές δυνάμεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο στα ζητήματα επεξεργασιών και θέσεων όπως αυτό του ευρώ και της ευρωζώνης, της παύσης πληρωμών επί του δημοσίου χρέους, της παραγωγικής ανασυγκρότησης με κλονισμό της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του ρόλου και της εξουσίας της αστικής τάξης στο ζήτημα της εργασίας, κ.ά., αλλά επιπλέον στηρίζει με αποφασιστικότητα και συνέπεια το ζήτημα της συνεργασίας των αριστερών δυνάμεων, ως τη μόνη εγγύηση για την αποτελεσματική και χωρίς υπαναχωρήσεις διακυβέρνηση της αριστεράς, που θα προκύψει και θα στηριχτεί μέσα από ένα ισχυρό κίνημα ανατροπής.

*Η Χριστίνα Σουλτανίδου είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Πηγή: iskra.gr